بسماللهالرحمنالرحیماولیای گرامی،
سلام و عرض ادب.
امروز میخواهم درباره موضوعی صحبت کنم که از هر درسی برای فرزندان ما مهمتر است: نهادینهسازی ارزشها.
ما همه دوست داریم فرزندانمان آیندهای روشن داشته باشند. اما آینده خوب فقط با نمره و مدرک ساخته نمیشود. چیزی که انسان را در زندگی سربلند میکند، ارزشهاست؛ مثل صداقت، احترام، مسئولیتپذیری، همکاری و درستکاری.🔹 ارزشها شعار نیستند. اگر فقط به بچهها بگوییم “راستگو باش” یا “به والدین احترام بگذار”، کافی نیست.
ارزشها وقتی ماندگار میشوند که به باور درونی و بعد به عادت رفتاری تبدیل شوند.مثال ساده بزنم: اگر بچهای وقتی ما حضور نداریم هم راست بگوید، آن وقت میگوییم ارزش صداقت در وجودش نهادینه شده است.
نقش خانواده در این مسیراول از همه خود ما الگو هستیم.فرزندان بیشتر از گوششان، با چشمشان یاد میگیرند. اگر ما خودمان در رفتارمان صداقت و احترام داشته باشیم، آنها ناخودآگاه همین را یاد میگیرند.محیط خانواده باید آرام و صمیمی باشد.اگر خانه پر از دعوا و تنش باشد، ارزشها منتقل نمیشوند. اما اگر محبت و احترام در خانواده جاری باشد، فرزند ما هم همان را در جامعه بهکار میگیرد.فرزندان را در کارها شریک کنیم.
دادن مسئولیتهای کوچک به بچهها، مثل مرتب کردن اتاق، کمک در خرید یا مدیریت پول توجیبی، باعث میشود مسئولیتپذیری در وجودشان تقویت شود.تشویق فراموش نشود.وقتی بچه کار درست انجام میدهد، حتی کوچک، باید تحسین شود. این کار رفتار درست را در ذهن او تثبیت میکند.
هماهنگی خانواده و مدرسه خیلی مهم است.اگر مدرسه چیزی بگوید ولی خانه خلافش رفتار کند، بچه دچار دوگانگی میشود. ما باید در کنار هم کار کنیم.والدین عزیز!نهادینهسازی ارزشها یک روزه اتفاق نمیافتد. این کار نیاز به صبری طولانی و تکرار روزانه دارد. اما مطمئن باشید نتیجهاش نسلی خواهد بود که هم موفق است و هم متعهد؛ نسلی که به جامعهاش افتخار میدهد.بیایید دستبهدست هم بدهیم؛ خانواده و مدرسه کنار هم، تا ارزشها در رفتار فرزندانمان ریشه بدواند.